Albanians in tranzit-ion

Kete e shkruajta ne nje blog tjeter e frymezuar nga ajo cfare kishte shkruar 'pronarja" e blogut mbi aeroportin, tranzitin dhe shqiptaret.
.... ajo qe the eshte e vertete, per ate dhomen fryme-marrese te tranzitit, ku abolutisht une atje nisja luften me vetveten sepse sa here hyja- gjithnje me vonese pasi kisha shfletuar tere revistat e mundshme dhe kyci i dores kisihte nisur te psheretinte nga perzierja Chemically non-correct e parfumeve te DTF,- pra, sa hyja me shihnin te gjithe. Gjithmone ulja koken duke munduar te dalloj me bisht te syrit ndonje sedilje te lire jo nga njerezit po nga cantat e tyre apo nga femiije qe vareshin te lodhur ne hekurat e lyer. Deri sa hyja ne avion vetem ndeshja sy qe me shihnin me kureshtje, dhete mos ishte per librat a revistat, domosdoshmerisht do isha bere viktime e nje bisede qe niste me "po nga te kemi?" ose "nga po vjen". Me e tmerrshmja eshte se pjesa me e madhe jane tranzit nga vende te tjera dhe mesa duket kurioziteti i tyre duron me gjate se fiziku. Une gjate gjithe kohes mendoja "te jem me e bukura e kesaj dhome valle?" apo "mos i kam lyer floket jeshile dhe nga lodhja nuk arrij ti dalloj?" apo " mos ndoshta kam thyer ndonje rregull te simetrise fizike shqiptare dhe qe per keta njerez konsiderohet 'e cuditshme?" . Stres, stres i madh. Heren e fundit po kthehesha nga italia se bashku me disa miq te mite qe fatkeqesisht ishin edhe figura te njohura, dhe nje burre rreth te 50-tave, i cili rrezik e kishte hedhur cipen e tij si cumcakiz sa kishte dale nga makina, sa hyri tek tranziti bertiti ne emer, nje mikun tim dhe u afrua me nxitim duke vazhduar fjaline e nisur qe siper shkalleve se si italianet ishin maskarenj dhe se si mezi po i nxirrnin nje dokument (the rest i didn't hear). Fatkeqesia me e madhe ishte se miku im duhej te ishte i sjellshem per te mos prishur dhe figuren e tij publike, ndersa une enderroja qe te me ndodhte mua nje skene e tille, sepse ne ate moment kisha nevoje te beja nje "dhjerje spektakolare", nga ato qe i kam menduar shpesh por si kam bere kurre (zakonisht dhjerjet me te mira te vijne ne mendje atehere kur ngjarja ka mbaruar). E verteta eshte qe ne seriozisht jemi turma me e cuditshme gushkuqesh ne bote. Kam pare lloj lloj avionesh nga ata "qe flasin me vete prej kapitalizmit" deri tek "potentially kamikaz in the near future", po absolutlilsht nuk kam rastisur ne ndonje incident pervec ndonje gerhitesi qe unconscious eshte mbeshtetur ne shpatullen time. Ndersa me avionet shqiptare, ah, eshte perle. Te gjithe kane kerkesat e tyre specifike, dhe cdo lloj sikleti, kurioziteti, manie, urie, etjeje e shume ndjenja te tjera iu nis pikerisht ne ate 2 oresh udhetimi. Si temos mjaftonin 22 ore te tjera!! Absolutisht! Biles mendoj se e gjitha kjo behet pasi shumica e tyre kane udhetuar tranzit ne avione te mbushur me te jashtem dhe kane bere vetem 'shshshsht" gjate gjithe kohes per te kordinuar sjelljen e tyre me ate te te jashtmeve'. Pasi ka mbaruar operacioni"sinkronizimus siperfaqesorus", ata vendosin te lirohen ne ambientin ku te tjeret jane si ata, por fatkeqesisht harrojne qe jane ne avion, dhe avioni nuk eshte i tyre po i te jashtmeve, dhe te jashtmit, sidomos stjuardesat tashme kane kaluar edhe etapen e te duruarit dhe sillen si beqare 38 vjecare pa mitra, (ah ky ishte krahasim i dhimshem). harrojne edhe nje gje, qe ne ate avion ka edhe njerez "te cuditshem" si puna ime qe shohin pafund harten ne fund te revistes se linjes ajrore, dhe pyesin me vete "pse ketu? Pse jo ne vend tjeter? Ja sme sheh zot, une ndryshoj shume nga keta, komplet. Jam e sjellshme si te jashtmit, ngre sediljen, lidhem si te jashtmit. Kur avioni ulet une nuk turrem e para per te marre valixhen po pres derisa te ndizen dritat tamam si te jashtmit. Me ke me ke ngaterruar seriozisht zot?" Por harroj qe zoti degjon vetem ata ne toke, dhe jo 10000 milje mbi.

....ah se harrova, mu kujtua nga rradhat te pasaporta. Me duket se qe kur u shkel dhunshem vija e verdhe e tiranes, shqiptaret kane humbur sensin e vijave. Te pakten ne aeroport une e gjej veten ne nje rectangular te krijuar rreth vijes. Nga nje ane nje cift pleqsh (per ti admiruar per shpejtesine me te cilen kalojne pa rradhe), ne anen tjeter nje burre i cili aktron perfekt rolin e te hutuarit dhe dalengadale duke pare vetem drejt shkel pertej vijes, sikur ta drejtoje "ndonje ze i brendshem", afer meje eshte nje tjeter burre (me dhemb xhentilesa mashkullore e ketij kombi) i veshur me kostum i cili ia ben me dore, me sy, ngre pak buzen dhe perdor cdo lloj shqiseje apo gjymtyre te shoqeruar me "hej o ...-o!" per te terhqeur vemendjen e policit apo atij qe kontrollon pasaportat. Ka nje siguri te plote dhe habitem perse his "social skills" dhe "kembengulja" nuk i kane fituar ndonje pasaporte sherbimi, keshtu qe rehat rehat do te rreshkiste ne rradhen bosh te sportelit " Per Very Important Provinciale".